Öhömler, selamlar.
Şuanda Coğrafya dersinden yazmaktayım, baya önümde laptop elimde telefon kulağımda kulaklık hatta Family Guy izliyordum demin.
Bu insanların eğitim sistemleri m u h t e ş e m !
Kesinlikle ezbere dayalı değil, her şeyi deneyip yaşayıp görerek öğreniyorlar.
Ayrıca öğrenmenin yanında eğlenmeyi de çok iyi biliyorlar. Parti yapmak için sebep arıyorlar resmen. Kostüm partisi, doğum günü partisi, ay okul açılalı 1 ay oldu partisi, vay okulun kapanmasına 5 ay kaldı partisi. Kostüm partisinde de İnka Uygarlığı gibi giyinecekmişiz (?!) Ama iyi yani, kimin işine gelmez ki ota boka parti yapmak? :D
Üniversitemi ve girdiğim bölümü öğrendiğim gün biraz bunalım hallerine girmiştim. Orada mis gibi üniversitede mis gibi bölüm kazanmışken neden burada lise okuyorum hala diye. Dili anlamamak ve “yeni” olmak da hoş değil tabii.
Ama bunların hepsi birrrr bir geçiyor!
Ne konuştuklarını anlamadığında, JA JA, IN ENGLISH? diye dalacaksın ortalarına. Onu yapabilecek enerjiyi kendinde bulduktan sonra gerisi geliyor zaten.
Çok gezdim, çok gördüm ama, o ülkenin vatandaşı varsayılmak, o ülkenin kurallarına uymak, o ülkenin monotonuna uymak ve insanlarıyla kaynaşmak… Bu gerçekten bana AFS’den başka bir kurumun veremeyeceği bir deneyim.
Cause AFS is number one!
Buradaki insanların rahatlığına, özgürlüğüne, düşüncelerini bu kadar rahat dile getirmelerine çok özeniyorum. Türkiye’ye aynen taşımak isterdim bu sistemi. Oldukça ütopik düşünceler…
Evi de hiç özlemedim geldiğimden beri. Yıllardır burada yaşıyormuşum gibi hissediyorum.
BİSİKLETTEN DÜŞTÜĞÜMÜ SÖYLEMİŞ MİYDİM?
Acımadı kiiiii!
Tamam acıdı.
Ama şimdi bisiklete o kadar alıştım ki topuklu ve mini etekle filan sürebiliyorum. Eteği de kıçımın tepesine kadar çekiyorum seleye takılmasın diye, ve BİR İNSAN EVLADI dahi dönüp bakmıyor. That’s the way aha aha.
1 kilo aldım a dostlar! Biri beni durdursun.
Dream cake ve brunsviger diye bir tatlıları var ki… Amanlar tanrımlar hani.
İşte böyle.
Danimarka-Odense’den en bolundan sevgiler!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder