3 Ocak 2012 Salı

Danimarka ve İlk İzlenimler

Dun bisikletini kitleyemeyen sarhos bir dana yardim etmem sonucu duydugum YOU TURKISH PEOPLE ARE VERY GENIUUSS lafina yarim saat guldum. Soguk ulke, ama sicak insanlar. Acilmak icin sadece birkac biraya ihtiyaclari var.
Sandigimdan cok daha kolay alistim buraya. Zaten kendi evime bile ait hissedemedigim icin kendimi, bu sicacik aile sarip sarmaladi beni. Yardimsever, temiz, duzenli bir insan oluverdim birden. Demek ki ihtiyacim olan sey buymus. Ama ilk gunun stresi fenaydi. Gerci hep ayni seyi yapiyorum ben, 1 bucuk ay Ingiltere’ye gittigimde de aglamistim ilk gun. Sonra donmek istememistim. Same situation.
Tabii simdi same situation deyince, kafamda yine ingilizce dusunmeye baslama durumu geldi aklima. Bir de diyorum ki why the hell am I thinking in english ama bunu derken bile bu sekilde ingilizce diyorum. Bi yandan da danca ogreniyorum, hepsi birbirine girdi sanki..
Burasi Odense, Danimarka.
Sevgiler, opucukler!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder